قطعنامه سوم شورای امنیت سازمان ملل، مانعی بر سر راه خرید زمان توسط جمهوری اسلامی ایران

قطعنامه سوم تحریمات تنبیهی برعلیه ایران به دلیل سر پیچی از خواسته های شورای امنیت سازمان ملل، روز دوشنبه همین هفته به تصویب رسید. از15 کشور عضو شورا، 14 کشور به این قطعنامه رای مثبت داده اند. این شورا تشکیل شده است از 5 عضو دائمی(آمریکا، انگاستان، فرانسه، چین و روسیه) که دارای حق وتو هستند - حق وتو قدرت فوق العاده ای است به این معنی، که رای منفی هر یک از این اعضا مانع تصویب هر گونه قطعنامه مطرح در شورا خواهد شد - و 10 عضو غیر دائمی که برای مدت 2 سال انتخاب میشوند. برای تصویب قطعنامه های مطرح در شورای امنیت به حداقل 9 رای مثبت نیاز میباشد، با توجه به این نکته که 5 عضو دائم با حق وتو حتما رای مثبت داده باشند. در حال حاضر، اعضای غیر دائم کنونی شورای امنیت را کشورهای (آفریقای جنوبی، اندونزی، ایتالیا، بلژیک، بورکنا فاسو، کرواشیا، کاستریکا، لیبی، ویتنام و پاناما) تشکیل میدهند. و در این قطعنامه اخیر تنها اندونزی در رای گیری شرکت نکرده است و بقیه اعضا همگی رای مثبت داده اند.

تصویب قطعنامه دور از انتظار نبود. چرا که دنیا اجازه خرید وقت را به جمهوری اسلامی نخواهد داد. همانطور که قبلا اینجا اشاره کرده بودم، دنیا خود را برای زمانی که واقعا در مقابل بلند پروازیهای جمهوری اسلامی احساس خطر کند، آماده میکند. و این جمهوری اسلامی ایران است که باید این موضوع ساده را تشخیص دهد، که این غنی سازی اورانیم و یا تضمین امنیتی آمریکا نیست که امنیت او را تضمین میکند، چرا که این تنها مردم یک کشور هستند که امنیت سیاسی آن را تضمین میکنند. سیاسیون حاکم بر کشور ایران باید بدانند که بدون مردم، تنها غریقانی هستند در میان اقیانوس و بدون جلیقه نجات! خواسته های مردم هم کاملا روشن و واضح هستند، آزادی، حقوق بشر و دمکراسی، و البته خیلی زود!