تهران باید بدونه که 2 2 تا 4 تا میشه، هم آسان تر است و هم کم هزینه تر

امروز آخرین امتحان این ترم (سیمستر) تمام شد. یک نفس راحت کشیدم. فعلا تا چند هفته ای وقت آزاد بیشتر دارم، یک کمی بیشتربه کارهای آقایون در جمهوری اسلامی بپردازیم، خدا رو چه دیدی شاید گوش شنوایی پیدا شد.

اتفاقا بحث داغ هسته ای هم دوباره از اوایل همین هفته، با رفتن آقای خاویر سولانا (نماینده اتحادیه اروپا) و گروه همراه (نمایندگانی از وزرای خارجه 5 کشور دارای حق وتو در شورای امنیت) به ایران و برای ارائه بسته جدید مشوقهای غرب در قبال تعلیق غنی سازی اورانیوم، شروع شده. روز شنبه، آقای سولانا بسته پیشنهادی را تحویل مقامات مسئول جمهوری اسلامی داده و به اروپا برگشته. وقتی تهران بوده با چند نفر از این آقایون صحبت کرده و بر اساس صحبتهایی که ردوبدل شده، نظرش اینه که جمهوری اسلامی 2 2 تا 4 تا رو بلده. اما از گوشه و کنار زمزمه هایی مبنی بر جواب منفی به این بسته شنیده میشه. اطمینان دارم آقای سولانا هم مثل من امیدواره که این نق زدن ها از جانب دهن لقانی باشه که وقتی مدرسه میرفتن همیشه در امتحان حساب نمره بد میگرفتن! البته آقای علی لاریجانی ریاست کنونی مجلس و آقای بروجردی ریاست کمسیون امنیت و روابط خارجی تاکید کرده اند که عجله ای در دادن پاسخ منفی نیست و پاسخ، پس از مطالعه و بررسی دقیق محتویات وهمچنین بررسی شرایط کنونی منطقه و دنیا داده خواهد شد. من شنیده ام که رشته تحصیلی آقای لاریجانی ریاضی بوده، این نگاه ایشون به بسته پیشنهادی نمیتونه که با رشته تحصیلیشون بی ارتباط باشه. حتما باید بدونن که 2 2 تا 4 تا میشه!